رحلت پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم را بر تمام شیعیان تسلیت عرض می کنیم
پیامبر اکرم(ص) پس از بیست و سه سال دعوت و مجاهدت و ابلاغ پیام الهی و پس از فراز و نشیبهای فراوان در راه انجام رسالت بزرگ خویش، سرانجام در روز دوشنبه، بیست و هشتم ماه صفر یازدهم هجرت[1] پس از چهارده روز بیماری[2] و کسالت، رحلت فرمودند و در هجرۀ مسکونی خویش در جوار مسجدی که تأسیس کرده بود، به خاک سپرده شد.
آخرین روزهای وفات پیامبر(ص)
پیامبر(ص) شب پیش از بیماری شدیدش در حالی که دست علی(ع) را گرفته بود، همراه جماعتی برای طلب آمرزش به قبرستان بقیع رفت و برای اهل قبور درود فرستاد و برای آنان طلب استغفار طولانی کرد. آنگاه به علی(ع) فرمود: «جبرئیل هر سال یک مرتبه قرآن را بر من عرضه میکرد؛ ولی امسال دو مرتبه این امر صورت گرفته است و این دلیلی ندارد مگر اینکه اجل من نزدیک باشد.»[3]
پس به علی(ع) گفت: «اگر من از دنیا رفتم، تو مرا غسل بده.»[4] در روایت دیگر آمده است که «فرمودند: به هر کسی وعدهای دادم، باید آن را بگیرد و به هر کسی دِینی دارم، باخبرم سازد.»[5]
۰ نظر
۳۰ آذر ۹۳ ، ۱۰:۵۵
با
نگاهی به احکام و عبادات اسلامی درمی‌یابیم که برخی از آنها دارای جنبه‌ی
اجتماعی و برخی دارای جبنه‌ی فردی هستند، اما برخی نیز هر دوی آنها را
دارا هستند؛ مانند حج که دارای هر دو وجه است. به نظر می‌رسد که زیارت
اربعین نیز از سنخ دسته‌‌ی سوم باشد که هر دو وجه فردی و اجتماعی عبادت در
آن پررنگ است. حال اگر از این بُعد به زیارت اربعین بنگریم، وجه تمایز آن
نسبت به سایر عبادات چیست؟
